Je eigen keuzes maken of volgen?
Hoe lang blijf je de dingen doen waar je geen energie van krijgt?
Hoe lang blijf je keuzes voor je uitschuiven?
Hoe lang blijf je dromen zonder één stap in de richting van realisatie te zetten?
Hoe lang blijf je in een relatie zitten die ongezond voor je is?
Hoe lang blijf je je nog omringen met vrienden die je helemaal geen energie geven?
De mens is een volger
Kijk eens in de spiegel: hoe vaak laat jij je leiden door de ander? Door wat je partner van je verlangt? Door de verwachtingen van je ouders? Door wat de dierbaren om je heen van je willen? Zelfs op straat laat jij je leiden door onbekenden. Hoe vaak houd jij je in? Terwijl je emoties in je lichaam schreeuwen om gehoord te worden!
De gehele maatschappij staat in het teken van het beheersen van jouw driften. Het begint al bij de vele “nee’tjes” die je van je ouders te horen krijgt, wanneer je net hebt leren kruipen. En je je een weg baant naar de eerste dichte deurtjes die je al opgevallen waren toen je alleen nog kon kijken. “Nee!” De ovendeur? “NEE!”. Wat is de verhouding van het aantal “nee’tjes” ten opzichte van alle “ja’tjes” die je in de eerste jaren van je leven te horen krijgt?
Als je je niet door je ouders hebt laten muilkorven, leren ze je op school wel wat beheersingsregels bij. Terwijl je je tijdens de adolescentie nog flink probeert te verzetten, word je rond je achttiende als afgericht pakketje in de maatschappij gedropt. Met een aantal stevig geïnternaliseerde remmen in je kop. Etiket? VOLWASSEN!
Leven of lijden?
Als je je al niet door de ander laat leiden, dan nog wel door je eigen angsten. Wat als ze me stom vinden? Wat als ze me uitlachen als ik mijn mond open doe? Wat als ze me niet aardig vinden? Wat als ze me lelijk vinden? Wat als ze me niet in hun groep willen opnemen? Wat als ze me verlaten? Wat als ze me juist willen binden?
Om keuzes te maken die dichter bij je ziel passen, heb je lef nodig. Lef om tegen je partner een weerwoord te laten horen. Lef om je baan op te zeggen, en de kantoortuin achter je te laten ‘verwoekeren’. Lef om eens écht te doen wat je wilt. Lef om stem te geven aan die emoties die binnenin al jaren borrelen.
Hoe zat het ook alweer, Loesje?
Fitch, word wie je bent
Maar lef is niet het einddoel. Lef is slechts een kruiwagen waarmee je je eigen waarden naar het juiste doel kunt brengen. Om je eigen waarden te kennen is het belangrijk dat je zelfinzicht hebt. We denken dat we onszelf redelijk accuraat kunnen beschrijven aan de sollicitatietafel. Toch is het vormen van een goed zelfbeeld zo ongeveer de moeilijkste opdracht die er bestaat.
Carl Jung schreef ooit, ‘de mens kent zijn geest net zo goed als hij zijn lichaam kent’. Wie onder ons kent de werking van zijn twaalfvingerige darm? Wie kan wat vertellen over de natrium-kaliumpomp die in ieder van zijn lichaamscellen aanwezig is? Juist.
Weet jij wat je drijft? Welke keuzes jij wilt maken? Kun je benoemen wat je voelt? Dat is de centrale pijler geworden onder het nieuwe traject dat we dit jaar hebben gelanceerd: het Fitch Traject. Weet je kruiwagen van lef te vullen!
Hoor die sirene!
We leven in een tijd dat we ons afvragen of we ‘voltooide levens‘ met een pil kunnen beëindigen. In een tijd dat burn-out beroepsziekte nummer 1 is geworden. Dat social media ons vele uren per dag voorschrijven hoe we ons moeten voelen, wat we moeten denken, wie we moeten volgen.
Juist nu is het belangrijk dat we zelf leren denken wie we zijn, wat ons drijft en leren onze eigen keuzes te maken. Dat we onze eigen waarden leren ontdekken. Je van je aangeleerde remmingen te bevrijden. Word wie je bent. Het leven is te kort om een ander te zijn.
En zoals Pavlov ooit zijn hond conditioneerde, blijven we jou iedere eerste maandag van de maand om 12.00 uur herinneren. Herinneren aan de vragen die jij uit de weg gaat. Aan alle obstakels die je tussen een gelukkiger en duurzamer leven plaatst en waar je nu staat. Wil jij je geluk vergroten? You know where to find us!
